Dag 11 van Leon naar Astorga aan de voet van de Cruz del Ferro

Al om 8 uur fietsen we weg van de Benedictijnen Abdij, na wederom een ontbijt van oud-opgekocht brood. Dat is goed genoeg voor pelgrims, lijkt er te worden gedacht. En iedereen is snel weg, dat zal ook een overweging zijn. Voor het laatst door vlak, maar afwisselender landschap. Het is koud, met een strakblauwe lucht. Voor ons doemt gebergte op, aan de voet hangt laag in het dal en in de zon een rol van dikke wolken. We fietsen door tot Astorga, dan hebben we morgen nog een aanloopje voordat we naar 1500 meter klimmen. We halen onze lunch in het stadje in de supermercado. Om daar te komen werken we ons door een drukke en grote markt van stofjes en textiel, met veel kramen met hele grote damesonderbroeken.We strijken neer in een prettige meer persoonlijke albergue, met kamers voor 4 en met uitzicht op de bergen, een keuken waar we kunnen koken en een terras waar je ook op de bergen uitkijkt. Vijf sterren! In de albergue treffen we de groep rolstoelgehandicapten, die we onderweg ook zagen en die met driewielers en ander aangepast rollend spul, met begeleiders en een bezemwagen deze tocht maken.
Het is inmiddels zomers warm, 25 graden schat ik. Onze trip verloopt nog steeds in alle opzichten voorspoedig. De fietsen, gewone Hollandse toerfietsen, Een 17 jaar oude Batavus, tot in de puntjes onderhouden, en twee recentere Gazelles, lopen als een zonnetje. 24 respectievelijk 27 versnellingen, met achter 30 en 32 tandjes voor de kenner. Kom maar op, Cruz del Ferro!